SO.. I was bored and I decided to write for my blog.. if still have the chance to post this.. HOPEFULLY...

September 26 - Saturday

Nanaginip ako na malelate ako sa CAT training at hndi ako makakasama sa Arrivals (which is already true) and guess what? Walang training. May bagyo kasi. Ondoy ba un. Basta. Tapos ayun, nag Plants VS Zombies muna ako. Level 4 na. Pahirap na ng pahirap. Pero alam mo mas mahirap nung day na un? BAHA. For the first, again accdg. to Nanay, after many years---decades I should say, binha rito and worse, mas mataas pa sa tao. Sakto lang sa height ko. Grabe. Marami pa akong nakalimutang akyatin. Hopeless na tlaga ako. Di na ako masyado magkukuwento kasi auq na maalala pa...

p.s. nung may kuryente pa, nakanood ako ng EB. Sakto't yung number ni Paolo napanood ko... (note: sabi nla replay lang un pero ok lang, at least..)

September 27 - Sunday

Umaga na nung humupa ung baha. Hopeless na naman ako. Pero nagsidatingan ang mga insan. Masaya. Wala nga lang cla akia and kuia kim. Kinagabihan, may ilaw na sa Mandaluyong. Putek. Kelan kaya magkakailaw dito?!

September 28 - Monday

Ngaun. Lalo lang bumabagot ung pagbabalik sa dati ng lahat kac kumonti kami. Nasa trabaho ngaun si Tita Malou, nagchacharge. Wala pa ring kuryente. Tinatamad na talaga ako. Sana dumating na si Daddy't sunduin ako. Wala pa pala akong nagagawang logo ng BD. Hanggang bukas na lang ang walang pasok.. hay nako..

Sabi sa balita nung Sabado, mga two aalis si Ondoy. Wala na si Ondoy. Pero ung pinsalang iniwan niya'y napakahirap bago mawala...


NOTE: SINULAT KO TO NUNG SEPTEMBER 28