Sana pde magreformat ang mga memory ng tao. Katulad ng sinabi ni Mommy Jo kanina bago magPhysics, sana pdeng mareformat. Pero pipiliin lang yung mga bagay na gustong ireformat… PERO, hay, sabi ni Mia, hindi ko lang sure kung ganito yung exact niang sinabi: “kung wala kang bad memory, wala kang experience” and something like that. Hay. Bad memory. Siguro nga.Pero. wah. siguro nga masyado pa akong immature para hindi matanggap yung mga “bad memories” nay un as experience. I know. Immature ako. Masyado akong childish. Isip bata. Iniisip na walang negative sa mundo. Hindi marunong umunawa ng reality…

Reality. No. Actually kaya nga ako nadedepress ngaun kasi alam ko kung ano ang totoo. Kung ano yung mga imposible mula sa possible. Kaya nakakadepress. Well, minsan hindi nakakadepress ang reality pero…  Ayoko na. Naloloka na ako. Kung pde lang na dito na lang ako sa bahay magkulong, gagawin ko eh. Parang ayoko na magpakita sa mundo. Alam kong may mga tao pa ring may pake sa akin, my family, yung mga close friends ko. Pero. Hindi ko alam. Minsan kahit ganun I thought wala. Depression. Em0.

Wah. Anu ano nanaman sinasabi ko. Napakaemo. Tsorba. Ayoko na… Naalala ko yung sinabi ni Iya sakin kanina, naaawa cya sa akin, kasi nga, ayun… WAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAA!

Kelan ba darating ang time na tuloy tuloy na yung kaligayahan ko? Talaga bang ayaw ng tadhana na sumaya ako ng pangmatagalan?! Kailangan ba tlagang, masaktan muna bago ko makamit yun? Or ako lang tlaga ang may problema? Kasi masyado kong dinidibdib yung mga bagay bagay. Kasi masyado akong immature. Kasi masyado akong SELFISH para tanggapin yung truth. Yun… Selfish ako. Siguro yun nga. Selfish kasi ako at parang laging gusto ko sakin kumakampi ang luck. Na hindi naman nangyayari. Nangyayari pero…

Wah! EWAN!!!! Okay, ako lang tlaga may problema. Kasi masyado akong nagfofocus sa negative or downside or weakness ko. Hindi ko binibigyang importance yung mga magagandang nangyayari sa buhay ko ngaun. Mas tinutuunan ko ng pansin yung mga nagpapadepress sakin…

Pasensya kung masyadong emo ang dating… Kailangan kong irelease yan eh. Kasi kakain pa ako ng hapunan—mawawala ako sa mood kumain kahit nagugutom na ako at masarap ang ulam pagdepress ako.

Sige. Pde na siguro yan. Baka ano pa masabi ko na wla rin naman akong karapatang sabihin. Kain na ako. Gutom lang siguro ito… or… (np: Just so you know –jesse mccartney) yeah right… I mean, yeah.

O_O