say what? Today is one of the unluckiest day of my life. Today, we passed *nosebleed* ok, ngaun ipinasa namin ung projects namin sa FIlipino and P.A. and as you notice, hndi rin ako nakapunta ng keyboarding, kac kahapon d me nakapunta kya kailangan kong pumunta ngaun... well... ngaun din ung cheerleading competition, walang entry ang lhs pero pupunta kami dun pra suportahan ang COABTE, COABTE make it to the 4th place, ang nanalo'y COC pa rin (what?!), dapat COOP ang panalo kaso sobra raw sa oras kaya wala silang spot na nakuha, malas, 1st place ang College of Arts. College of Business naman ung 2nd placer. Late din kaming nakabalik sa room, naguusap na pala sila tungkol sa project namin sa Biology... tapos... hndi rin kami dumaan ng Netopia sa Centerpoint dahil sa gusto kong makita si Atkins, and fortunately ay kakakita ko lng sa kanya... unfortunately, konti lng ang part nia kanina kaya nga medyo turning off me... pero nung Wednesday, grabe! Andami niyang part! Hehe... try ko kung makikita ko si Atkins bukas... di pa kac sure...
"
Maraming tao sa paligid ko na sinasabi na ganun daw ako pero hindi po iyun totoo. Luma na po yung issue na yun."Just forget about the quote I said on above, you can tell it's a joke or from reality... basta ako, gusto ko lng ipost! Bwahahaha!
Kahapon din, eh ung computer sa bahay katabi lng ng TV, then, bigla akong naduling dahil, kasi that time nagtatype ako sa computer, tapos naduling ako nung makita ko si Atkins, hays... hindi lng ako naduling halos, lumipad pa utak ko... hays...
Last Wednesday, I almost turned off because I almost didn't see Atkins. Tuwing aakyat kami ng escalator laging may dalawang malaking tao sa harap namin! Asar! Ang sarap pa ng paguusap ng mga nasa harapan ko! Hay naku! Ung pinsan ko pa ang tagal tagal kumain! Hay naku! Tapos ung lola ko, pahabol pa! Nagorder pa sa isang fastfood! Si daddy bumili ng apple juice, pero at least... that day, ilang beses kong nakita si Atkins... hay...
un lng muna folks! Ba Mush!
::nicoleaika::